Rozwój. Edukacja. Outdoor.
Instagram Facebook
Szkoła Aktywnego Wypoczynku

Dla Rodzica

Drodzy Rodzice, zapisaliście już swoje Dziecko na kolonię. Co teraz?
Jak pomóc się spakować Dziecku na samodzielny wyjazd?
Co Młody Człowiek mieć ze sobą musi, a czego nie powinien?
Na jakie sytuacje musicie być przygotowani podczas turnusu?

Odpowiedzi na wszystkie te, i wiele innych pytań znajdziecie właśnie na tej stronie. Dziękujemy za zaufanie.

Zespół Frajdy

 TERMINY:
I TURNUS 23.06- 05.07.2024 /niedziela kolacja- piątek obiad/
IA Turnus 23.06- 29.06.2024 /niedziela kolacja- sobota obiad/
IB Turnus 29.06- 05.07.2024 /sobota kolacja- piątek obiad/

II TURNUS 07.07- 19.07.2024 /niedziela kolacja- piątek obiad/

III TURNUS 21.07- 02.08.2024 /niedziela kolacja- piątek obiad/

IV TURNUS 04.08- 16.08.2024 /niedziela kolacja- piątek obiad/
IV A Turnus 04.08- 10.08.2024 /niedziela kolacja- sobota obiad/
IV B Turnus 10.08- 16.08.2024 /sobota kolacja- piątek obiad/

V TURNUS 18.08- 25.08.2024 /niedziela kolacja- niedziela obiad/

PORADNIK KOLONIJNY

Podpowiemy Ci jak przygotować dziecko do wejścia w niezwykły świat kolonii, w zgodzie z naturą, zabawą, uśmiechem i spokojem. Chcesz wiedzieć więcej?

1. Planowanie wakacji

Zastanówcie się jak wygląda u Was planowanie wakacji.Czy Dziecko ma wpływ na to, czy pojedzie na kolonie, czy do babci- i na jak długo? 
Czy ma możliwość obejrzenia oferty, zdjęć, wie co będzie się TAM działo? 
Czy może jest po prostu informowane, że w terminie od-do, na dwa tygodnie, zawieziecie go do danego miejsca....?

Głos Dziecka

Zdecydowanie polecamy oddanie części decyzji w ręce małego człowieka. Oczywiście, to Wy wybierzecie zaufanego organizatora, ale dziecko z przyjemnością weźmie udział w wyborze oferty- Frajdzik Poznaje Świat, Frajdzik Lubi LAS, Stuk PUK Stolarz Rzemieślnik- po poznaniu dostępnych opcji, obejrzeniu zdjęć i siedmiu zmianach zdania :) Niezwykle ważne jest, aby nasze dzieci wiedziały, że mają prawo wyboru, że są brane pod uwagę w swojej sprawie, że mogą po części o sobie decydować. Daje im to pewność, że są poważnie traktowane, ale również pewność siebie już podczas samej kolonii- nie zostały bowiem "wysłane na wakacje", tylko "wybrały sobie wyjazd na wakacje". Widać różnicę?

Oswoić stres

Aby zminimalizować stres związany z wyjazdem, polecamy w miarę możliwości:- zapoznać się z miejscem lub kadrą,
- obejrzeć zdjęcia z przykładowych zajęć,
- obejrzeć zdjęcia z kolonii/obozów rodziców czy starszego rodzeństwa,
- zaprosić kolegów z klasy, zespołu, do wspólnego wyjazdu,
- dużo rozmawiać o emocjach towarzyszących zbliżającej się przygodzie, akceptując wszystkie emocje z nią związane,

- wspólnie się spakować, na podstawie stworzonej listy,
- cieszyć się na myśl o czekającej nas FRAJDZIE!

Poznać Frajdę

Każdego roku, aby maksymalnie ułatwić Wam proces decydowania o wyborze miejsca i oferty kolonijnej, kadra Frajdy przygotowuje Dzień Otwarty. Chcemy pomóc Wam w tym procesie- zarówno na stronie internetowej, jak i w social mediach (Facebook, Instagram) są dostępne informacje dotyczące lata, domu, kadry, oferty, promocji. Dodatkowo, od roku 2023 zapraszamy Was do spędzenia z nami Dnia Otwartego, podczas którego wspólnie będziemy się poznawać, bawić, przygotowywać do czekającej nas PRZYGODY!

Szczegóły dostępne co roku na Facebooku i Instagramie FRAJDY.

2. Wybraliśmy wakacje... i co dalej?

Oferta została wybrana, termin zarezerwowany, jest początek marca/kwietnia/..., mamy trzy/lub więcej miesięcy na przygotowanie dziecka do wyjazdu na kolonie. Od czego zacząć? O czym rozmawiać? Jak stworzyć pozytywny grunt do ćwiczenia samodzielności, pewności siebie, przystosowania się do życia w grupie rówieśniczej z dala od swojego domowego stada, od swoich figur przywiązania, od bezpiecznej przystani i pachnącej bezpieczeństwem spódnicy mamy?

Samo się nie zrobi

Często słyszymy "wysyłamy dziecko na kolonie, żeby nauczyło się samodzielności". Jednakże wysłanie dziecka na pierwszy wyjazd bez rodziców, bez uprzedniego przygotowania, jest niczym innym jak wrzuceniem go na głęboką wodę bez żadnej lekcji pływania.  Jak to, nikt nie poda mi zagrzanej piżamki pod prysznicem? Zacznijmy od początku.... 
Przeanalizujcie, które aspekty codziennego życia są dla dziecka najtrudniejsze i zacznijcie działać! Nie ma prostszego startu niż tu i teraz. Niech dziecko nałoży sobie pastę na szczoteczkę już dziś. Przebierze w piżamkę i wybierze książkę do czytania. A jutro, jutro poprośmy je o przygotowanie herbaty. Każdego dnia coś nowego, ale równie satysfakcjonującego!


Samoobsługa

Życie na kolonii różni się od codzienności tym, gdzie się budzimy, z kim współdziałamy i jakie mamy plany. warto rozpocząć naukę samodzielności w bezpiecznym otoczeniu, mianowicie już w domu. Niech dziecko samo wybierze sobie strój i ubierze się rano, adekwatnie (lub nie) do pogody i okazji. Niech zrobi sobie kanapkę z dostępnych na stole składników. Zaparzy herbatę (prawdziwym wrzątkiem!). Zdecyduje, gdzie chce schować piżamę. Umówcie się o 10.00 na wspólne wyjście, na które każdy z domowników szykuje się sam. Jak sprawdzić która jest godzina, kiedy tata nie woła, że spóźni się do pracy?? 
Takie ćwiczenia to idealna, życiowa lekcja samodzielności- nie zepsujmy jej tylko ciągłym mówieniem "jak Ty sobie na tej kolonii poradzisz, jak nie umiesz...". 
Poradzi sobie najlepiej jak będzie umiało.

Poproszę o pomoc

Działanie zaczynamy od wspólnego wykonywania czynności sprawiających dziecku trudność, aż do momentu gdy asysta dorosłego nie będzie już potrzebna. Gdy jest coś, co jest szczególnie trudne/niemożliwe do opanowania przez dziecko- np. mycie i czesanie włosów do pasa, czy stworzenie z nich fryzury marzeń (lub przetrwania bez obcinania)- szukamy rozwiązań. Wychowawcy z przyjemnością pomogą w tych czynnościach, jednak uczulmy dziecko, aby zasygnalizowało taką potrzebę- bądź napiszcie o tym w karcie. Jeśli sznurowanie butów jest za trudne, te na rzepy będą idealnym półśrodkiem. Najważniejsze, żeby dziecko wiedziało, że wychowawca zastępuje na kolonii Rodziców- będzie spokojniejsze i chętniej poprosi o pomoc.

3. Czas przed koloniami- przygotowanie

Wyobraźcie sobie, że ktoś mówi Wam, że już niedługo pojedziecie na wakacje. Jeśli wiecie, że wakacje wiążą się z wypoczynkiem od codzienności, dobrą zabawią- przyjmujecie tą informację z wielką radością. Lecz jeśli nigdy wcześniej nie doświadczyliście samodzielnego wyjazdu, spania poza domem, zmiany otoczenia, ludzi dookoła, samodzielności i odpowiedzialności za siebie- może Was to nieźle przestraszyć, prawda?

Opowieści

Dzieci przyzwyczajone do oglądania zdjęć i czytania książek, z przyjemnością posłuchają opowieści rodziców i rodzeństwa o pierwszych, samodzielnych wyjazdach. Opowiadajmy więc o super przygodach, ekscytujących wspomnieniach, największych wpadkach, śmiesznych sytuacjach, ale nie bójmy się mówić również o tęsknocie, drobnych trudnościach, błędach w pakowaniu i o tym, czego nas one nauczyły. Dzieci nie przestraszą się, a odpowiednio przygotowane- będą wiedziały czego mogą się po pierwszym wyjeździe spodziewać. 

Praktyka samodzielności

Samodzielność nie przychodzi wraz z wiekiem. Samodzielność i umiejętność decydowania o sobie, emocjonalna dojrzałość i gotowość do podejmowania ryzyka są wynikiem doświadczeń, prób, błędów, porażek i sukcesów. Lecz aby móc ich doświadczyć- trzeba mieć możliwość próbowania.Naszym zadaniem jest stworzenie takiej możliwości dzieciom. Dajmy im szansę spróbować swoich sił i zorganizujmy nocowanie poza domem. Może wyjazd do dziadków? Najpierw wspólny, potem samodzielny? "Nocowanka" u rówieśników? Najpierw u nas, później u rodziny koleżanki/kolegi. Wymyślmy coś fantastycznego!

Poziom trudności

Ważne, abyśmy stopniowali trudności. Najpierw pomóżmy się spakować, tłumacząc co i po co musimy zabrać. Potem zostawmy to pole dzieciom, pozwalając na bezpieczne błędy. Co się stanie, jeśli zapomną czystych skarpet? Jeśli założą różowe spodnie w jednorożce do pomarańczowej bluzy w awokado? Jeśli Peppa z kurtki nie polubi Marshalla z butów? Pozwólmy doświadczyć uczucia niespłukanych włosów, odpowiedzialności wyboru butów na wycieczkę, dajmy do dyspozycji budżet na dzień. Każde takie doświadczenie przybliży naszego małego człowieka do samodzielności, pozwoli zapoznać się z (nie)pewnością siebie, da poczucie własnej wartości i sprawczości.

4. Czas przed koloniami- pakowanie

Idealny czas na pierwsze próby samodzielnego pakowania jest... ...ZAWSZE!Jak zacząć? Co robić, a czego nie? Co spakować, a o czym lepiej zapomnieć? 
Podpowiemy Wam i pomożemy spakować się na krótki i długi wyjazd. Trening czyni mistrza, a zaczyna się od przekazania odpowiedzialności. Wszyscy gotowi? Można zaczynać?

Wybór walizki

Zacznijmy od podstaw.Wybierzmy dla dziecka taką torbę/walizkę, którą będzie w stanie samo przetransportować. Nie dawajmy siedmiu dodatkowych reklamówek z butami, bo prawdopodobieństwo ich zgubienia rośnie wraz z ilością. Walizka z ubraniami, plecak z prywatnymi rzeczami i gotowi do drogi! Dobrze by było, gdyby rzeczy wybrała sama zainteresowana osoba- oczywiście pod nadzorem rodziców. Będzie wówczas wiedzieć gdzie co ma schowane, nie będzie niepotrzebnego stresu, że o czymś zapomniał/a.

Wybór ubrań

Gdzie jedziemy, jakiej pogody się spodziewamy i co planujemy robić? Na jak długo? Podstawowe pytania, które będą pomocne w przygotowaniu garderoby na każdy wyjazd. Na koloniach zupełnie zbędne będą buty na koturnie i nowe białe spodnie. Istnieje ryzyko, że już nigdy więcej białe nie będą... Zdecydowanie unikajmy dawania nowych, nieznanych dziecku rzeczy- zazwyczaj słyszymy wtedy "to nie moje, ja takiego nie miałem/am". 
Wychowawcy radzą: spakujcie dziecku rzeczy, których nie będzie szkoda zniszczyć. Dzieci uwielbiają brudne zabawy, a my im na nie często pozwalamy :)

Co jeszcze może się przydać?

Bidon na wodę, czapka z daszkiem, klapki pod prysznic i buty na plażę. Strój kąpielowy, repelent na owady, dobry humor i strój na dyskotekę będą jak najbardziej mile widziane. Kosmetyczka, niezbędne kosmetyki (najlepiej podpisane), przedmioty osobiste i przyjmowane leki. Piżama też się przyda ;)
Maluszki mogą zabrać na kolonie swoją ulubioną maskotkę, która szczególnie przydaje się przy zasypianiu. Książka, przy której lubią zasypiać może umilić czas w pokoju, jednak nie jest konieczna- mamy pokaźną biblioteczkę!

5. Lista rzeczy do zabrania

Nie odkryjemy Ameryki pisząc, że perfekcyjna lista nie istnieje. Jeśli oczekujecie od nas gotowca- nie dostaniecie go w formie idealnej, bo ta dla każdego dziecka będzie inna, a Google widział ich tysiące. Najważniejsze, żeby dziecko wiedziało co ma w walizce, żeby były to rzeczy dziecku znane, lubiane i mogące się trwale ubrudzić wspomnieniami z lata we Frajdzie :)Kolonia to nie rewia mody, wychowawcy patrzą głównie na stronę praktyczną, a nie estetyczną- dzieci i tak w większości chodzą w ulubionych rzeczach, resztę- ku radości mam- pozostawiając czystą.

Wybór ubrań

Gdzie jedziemy, jakiej pogody się spodziewamy i co planujemy robić? Na jak długo? Podstawowe pytania, które będą pomocne w przygotowaniu garderoby na wyjazd. 
Na koloniach zupełnie zbędne będą buty na koturnie i nowe białe spodnie. Istnieje ryzyko, że już nigdy więcej białe nie będą... Zdecydowanie unikajmy dawania nowych, nieznanych dziecku rzeczy- zazwyczaj słyszymy wtedy "to nie moje, ja takiego nie miałem/am".
Wychowawcy radzą: spakujcie dziecku rzeczy, których nie będzie szkoda zniszczyć. Dzieci uwielbiają brudne zabawy, a my im na nie często pozwalamy :)

Frajdowi wychowawcy podpowiadają:

- buty: dwie pary sportowych, klapki pod prysznic i na plażę, kalosze;- bielizna osobista, skarpety; 
- spodnie: krótkie i długie, wygodne, najlepiej turystyczne lub dresowe;
- koszulki: z krótkim/długim/ bez rękawów, wygodne;
- bluzy: lubiane przez dziecko, wygodne, możliwe do ubrania "na cebulkę"
- kurtka przeciwdeszczowa, bezrękawnik na chłodniejsze dni, softshell;
- czapka z daszkiem/kapelusz, chusta na szyję;
- kosmetyki, krem z filtrem, repelent.
Pamiętajcie!
Najlepsze ubrania na kolonie to te, które macie w domu. Nie chcielibyśmy, żebyście musieli kupować dzieciom dodatkowe ubrania specjalnie na kolonie, bo trzeba. Oczywiście, jeśli mimo obcięcia paznokci buty znów są za małe... byłoby miło kupić większe (lub dać japonki :)). Lecz jeśli motywem zmiany jest to, że kurtka jest z zeszłego sezonu lub po bracie- odpowiadamy: lubimy takie!

Czego nie zabierać?

Lekarstwa "na wszelki wypadek"- jeśli trafią w niepowołane ręce mogą zrobić wielką szkodę. Prosimy nie pakować ich dzieciom do walizek, mamy dobrze zaopatrzony gabinet lekarski i w razie "owego wypadku", Wasze dzieci otrzymają stosowną pomoc :)
Wartościowe przedmioty, biżuteria, elektronika- zupełnie zbędne, istnieje ryzyko zgubienia, zepsucia.
Telefon- w miarę możliwości staramy się ograniczać korzystanie z telefonów. Dodatkowo, mamy bardzo słaby zasięg, co utrudnia komunikację, wywołując stres u najmłodszych. Jest telefon stacjonarny, do użytku dzieci i dorosłych.
Pieniądze- we Frajdzie nie ma sklepiku, ten w wiosce jest słabo zaopatrzony, a dzieci oprócz posiłków otrzymują zdrowe podwieczorki. Nic nam więcej do szczęścia nie potrzeba :)
Słodycze- powodują ból brzucha, kłótnie, nadpobudliwość i złe nawyki żywieniowe. Prosimy o ich ograniczenie do absolutnego minimum- najlepiej zamianę na zdrowe przekąski.

6. Emocje na kolonii

Dzieci wyjechały na kolonie, Ufff..... będziemy mieli dwa tygodnie wolnego na pozałatwianie wszystkiego, co trzeba. Na odpoczynek, na pobycie we dwoje, na regenerację, krótki urlop, randkę, zakupy, remont... na cokolwiek. W czasie, kiedy oni będą się dobrze i bezpiecznie bawić, my nadgonimy życie codzienne.Dzwoni telefon. Mamo, Tato, chcę do domu. Tęsknię, płaczę.
Co robić? Rozpocząć dorosłą konwersację starając się przekonać do swoich racji i planów, czy zaakceptować emocje dziecka?

Akceptacja wszystkich emocji dziecka

Niezależnie od tego czy nasze dziecko jest od początku entuzjastycznie nastawione, czy też artykułuje swój strach związany z wyjazdem- naszym, rodzicielskim zadaniem jest zaakceptować i wspierać każdą pojawiającą się emocję. Wyłączmy myślenie o finansach, urlopie, planach i natłoku spraw., które skomplikowały by się w przypadku odwołania wyjazdu. Bądźmy obecni, przy dziecku, bądźmy tu i teraz. Dzieci, które otrzymują wsparcie od swoich rodziców na każdym etapie przemyśleń- uczą się akceptować swoje emocje, dzięki czemu lepiej sobie radzą z każdą z nich.

Dojrzałość emocjonalna

Dojrzałość emocjonalna dziecka nie jest zależna od wieku. Warto o tym pamiętać, nie zawstydzając tęskniącego 13-latka, czy biegnącego bez pożegnania do grupy rówieśniczej 5-letniego brzdąca. Każde dziecko jest inne. Dzieci muszą wiedzieć, że mają prawo do przeżywania różnych emocji. By osiągnąć dojrzałość emocjonalną dzieci muszą zostać nauczone jak rozpoznawać swoje emocje, dać sobie pozwolenie na ich przeżywanie i umieć je rozpoznać i nazwać- by móc później o nich rozmawiać i je skalować.

Dojrzałość emocjonalna

Kiedy dziecko nauczy się rozpoznawać swoje emocje w różnych sytuacjach, musi również nauczyć się kontrolować reakcje- do momentu akceptowalnego społecznie. Co jest dopuszczalne w zakresie okazywania emocji, a co jest przekroczeniem granic. Kolejną ważną kwestią jest rozpoznawanie emocji i reakcji innych osób, co pozwoli na dostosowanie swoich reakcji i własnego zachowania w danej sytuacji.Każde dziecko inaczej radzi sobie z powyższymi, dlatego warto pracować, akceptować, jak również dać czas i przestrzeń na naukę i adaptację. Obserwujmy, wspierajmy, rozmawiajmy- to bardzo trudne zadanie, ale gra jest zdecydowanie tego warta.